Γαρμπίλι
Με πυρετούς
τανάλιες κόκκινες
που έσφιγγαν λαιμούς
ιδρώτες
λευκό γαρμπίλι
στο μέτωπο
υποδεχόταν ο λεπρός την αγιοσύνη
της κάθε μέρας
και ο έγκλειστος σακάτης
πόρνος
την κουρασμένη βλασφημία
της κάθε νύχτας
μετά το Ένα
μετά το φως
μετά το άοδμο
αίμα
ο άνθρωπος χλομός
ο άνθρωπος όρθιος
ο άνθρωπος
υβός
ανασαίνοντας το χτες
εισπνέοντας θάνατο
μνήμες
καταβροχθίζοντας
με θόρυβο
με θόρυβο
με θόρυβο
σαρκώνεται
θνητός κι όμως
τον αθάνατο καμώνεται
θάνατο εισπνέοντας
ζωή εκ-πνέει
Μαρ2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου