Τετάρτη, Ιουνίου 16, 2010

Μια ενδιαφέρουσα (;) εμπειρία


Το να εμπειρώνεσαι τη κάθε στιγμή είναι η πραγμάτωση του ανθρώπου…
Πραγμάτωση εσωτερική, αξιακά δυναμική, δυναμικά αξιακή, προοπτικά φωτεινή, φωτεινά εποπτική…
Όπου άποψη και έποψη ταυτοποιούνται…
Μετέχοντας στο δρώμενο, αποσπάς από τη στιγμή εκείνο το απόσταγμα που ‘δικαιούσαι’ αλλά αν δεν πραγματώσεις τούτη τη μετοχή στο κοινό άθλημα της κατ’αξίαν βράβευσης, αισθάνεσαι, απλά, πως έχεις αυτο-απομονωθεί σε έναν αγώνα άγονο, σε μια εσωτερική εναντιοδρομία…
Τρόπον τινά, αγκυρωμένος στο ‘ίσταμαι’ αρκείσαι να παρ-ακολουθείς, δεν βιώνεις το ένδον φως της ίδιας της μετοχής. Γιατί μετοχή δεν είναι η απλή ατομική τοπογραφική αποτύπωση των συντεταγμένων σου, είναι η κινησιακή ανάγνωση της όλης δράσης σου.
Μονάχα που ο τοπογράφος θα πρέπει να μην είναι… τοπιογράφος και τα όργανα παρατήρησης και καταγραφής να μην… πάσχουν από εγγενή, κατασκευαστικά ήτοι, σφάλματα ‘ανάγνωσης’… θα τα έλεγε κανείς και εσκεμμένα…
Οι ‘αγώνες’, οι κάθε είδους και τύπου αγώνες –όπως και οι φετινοί Δελφικοί της ποίησης όπως με έπαρση αυτοτιτλοδοτούνται – τότε μόνον αξιώνονται όταν οι μετέχοντες δεν απαξιώνονται.
Στην ‘κατά προκοπήν’ και όχι ‘κατά χάριν’ ανέλιξη – θεώρηση που, φυσικά στον θεολογικό στίβο καταδικάστηκε ήδη από τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες της Απολογητικής, αλλά στον εσωτερικό, ενεργητικό αγώνα, τον αγώνα προόδου, τον και λεγόμενο ‘καλό αγώνα’, τότε και τώρα, χθες και σήμερα, είναι ο μόνος καταστατικός χάρτης, το μόνο Σύνταγμα που γίνεται αποδεκτό – κάθε δράση που απαξιώνει το καλύτερο εις όφελος του καλού, καταδικάζεται και είναι προορισμένο να αφανιστεί.
Πότε όμως; Και που;
Στον φτωχό ‘ανθρωπο-ιστορικό’ χρόνο που καταπίνει τους καλούς όπως οι μαύρες τρύπες του σύμπαντος το φως; Μήπως στις καρτεσιανές συντεταγμένες της μερικότητας και όχι στις χωρικές αντίστοιχες της ολότητας; Μήπως στην επιπεδότητα των μονόφθαλμων και όχι στη σφαιρικότητα των αμφιδέξιων στην όραση – διόραση - παρατήρηση [βλ. εδώ αξιολόγηση ποιητικών πονημάτων];
Τι προηγείται και τι έπεται; Προηγείται η μετοχή και έπεται η βράβευση ή το ανίστροφο;
Προηγείται η απαγγελία και έπεται η ‘ανάγνωση’ –στο εσωτερικό της απολύτως ορισμένο ολοκλήρωμα βεβαίως – ή το αντίστροφο;
Προηγείται η όραση και ακολουθεί η ενόραση ή το αντίστροφο;
Προηγείται η οπτική και γεννά την επ-οπτική ή το αντίστροφο;
Και άραγε, προηγείται η αξιολόγηση και έπεται ο καταμερισμός ή μήπως έχει ήδη προοικονομηθεί το αντίστροφο;
Εκεί που τίθεται το ερώτημα ‘έχει αυταξία η απλή συμμετοχή σε ένα ανταγωνιστικό, διαγωνιστικό δρώμενο – άθλημα;’, εκεί ακριβώς σύσκηνη και η απάντηση: ‘έχει μόνον το περιεχόμενο που αξιοδοτεί ο ίδιος ο μετέχων – διαγωνιζόμενος’
Εκεί που τίθεται το υπονομευτικό ερώτημα ‘σαρκάζεται το εξέχον, το άριστο από την πρόσκαιρη υπερκέρασή του από το απλώς καλό;’ ορθώνεται η κεραύνια απάντηση: ‘αρμόζει στον άριστο μονάχα το άριστο!’
Και αν αυτό εκλαμβάνεται από τον ‘μετριοπαθή’ ως αλαζονεία, ας πρόσεχε στον στίβο που εισήλθε τις οριοθετήσεις που έθεσε το Ολον:
Η γέννηση, το μείζον, ο έρως, ο θάνατος, το πέρασμα…
Και σε όλα τούτα, δεν χωρά ακεραίωση, τελείωση, απολύτωση…

Αυτά ως πρώτες σκέψεις και θα επανέλθω…

8 σχόλια:

She είπε...

άφωνη...

να πω συγχαρητήρια για τη βράβευση ή θα με μαλλώσεις?

;-)

Νimertis είπε...

φίλη ANASA βράβευση δεν υπήρξε αλλά ο πυρήνας τούτου του κειμένου είναι ακριβώς αυτό... η σημασία της βράβευσης και το σημαίνον της συμμετοχής σε ένα διαγωνισμό... ευχαριστώ πάντως... διότι με μια άλλη έννοια υπήρξε βράβευση... όπως το δει κανείς...

elefterifoni είπε...

ΤΟΤΕ ΕΓΩ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ...
ΦΟΒΕΡΗ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ BLOG ΣΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΣΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ !!

Νimertis είπε...

φίλη μου Δρομέα, μέσα από τη καρδιά μου ευχαριστώ... την καλημέρα μου!!!

ΚΙΡΚΗ είπε...

To γεγονός ότι γράφει κανείς...
Αυτό έχει αξία!
Τ' άλλα όλα σβήνονται από το φτωχό ιστορικό ανθρώπινο χρόνο.
Αυτός κατοχυρώνει την ύπαρξή μας
με τις λέξεις που κάποτε αρθρώσαμε.

Τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα, λέει ο άλλος Μεγάλος Αλεξανδρινός...και τολμώ να πω πως σου ταιριάζει!
Και αυτό εγώ πρεσβεύω.Άλλο τίποτα!

Νimertis είπε...

φίλη μου Κίρκη, στέκομαι στα πολύ όμορφα που λες και σιωπώ... γιατί να προσθέσω κάτι δεν τολμώ... σ'ευχαριστώ!

Nikos S είπε...

Φίλε μου πέρασα να πω μια καλησπέρα και να σου πω, πως το καινούριο design του ιστολογίου σου μου άρεσε πολύ. Μπράβο ! Εκτενές σχόλιο ως γνωστόν έχω κάνει στο logo....

Την αγάπη μου

Νimertis είπε...

Νίκο μου σε καλημερίζω... σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... την αγάπη μου και τις σκέψεις μου...