Μόλις γύρισα από Κύθηρα και είμαι γεμάτος από φως, γλυκά χρώματα, παραλίες που ακόμη δεν έχουν πήξει από λουόμενους και… αδειοσύνη… ευλογημένη τούτη όταν εξοντώνει κανείς τον εαυτό του στο κλεινόν μεν, ενεργοβόρο δε άστυ… Θα αναθεωρήσω μου φαίνεται κι εγώ –μετά την Πέγκυ – τις θέσεις μου για τις διακοπές και θα αράξω στο Καψάλι κανένα μήνα… δραπέτης, αποστάτης, ρέμπελος…
1 σχόλιο:
σε ζηλεύω
Δημοσίευση σχολίου